PRACA WŁASNA UCZNIÓW SZKOLNYCH.
„Nigdy nie rób za dzieci czegoś,
co mogą zrobić same, jeśli tyko pokażesz im jak.
Jesteśmy po to, by służyć,
nie stając się przy tym sługami”
( Maria Montessori 1949)
Praca własna uczniów, to codzienne zajęcia rozpoczynające zajęcia w klasie. Zaraz po przyjściu do szkoły uczniowie sięgają po pomoce rozmieszczone na wielu półkach. Pomoce ułożone są w sposób celowy. Każda pomoc ma swoje znaczenie i miejsce na półce. Należy pamiętać, że duży wpływ na umysł dziecka ma porządek i umieszczenie pomocy w poszczególnych działach. Dział języka, zoologii, botaniki, geografii, historii, matematyki i geometrii porządkuje proces postrzegania świata przez dziecko. W czasie pracy własnej, dzieci maja wybór czasu pracy. Mogą całe zajęcia poświęcić jednej pomocy, która ich zainteresowała, lub pracować z wieloma pomocami. Dzieci pracują w rożnym czasie, dostosowują czas pracy do swoich możliwości i zainteresowań. Nikt ich nie popędza, nie wytyka błędów. Praca może przyjmować różne formy. Dzieci mogą pracować w dowolnym miejscu sali, mogą dowolnie manipulować przestrzenią .
Dzieci wiedzą, że mają prawo do pracy w ciszy, że nikt nie będzie im przeszkadzał. Wiedzą, że nikt nie będzie im pomagał, jeśli pomoc jest nie potrzebna. Materiał jest tak skonstruowany, że pozwala dzieciom, samodzielnie stwierdzić, czy daną pracę wykonały dobrze cze źle. Nazywamy to „kontrolą błędów”.
Można by sądzić, że dziecko jest wolne. Jednak ta wolność umieszczona jest w ściśle wyznaczonych granicach. Granice te, to szacunek do drugiego człowieka, zasady i reguły współpracy i współżycia w grupie. Każdy materiał jest w jednym egzemplarzu w sali. Dzieci chcąc korzystać z tej samej pomocy co kolega, muszą poczekać na swoją kolej. Uczy to szacunku do innych i do ich pracy. Każdą pomoc po skończonej pracy, dziecko odnosi na wyznaczone miejsce, aby była przygotowana dla innych.
Konior- Caputa Magdalena
